ਪੰਜਾਬੀ ਅਖਾਣ-ਮੁਹਾਵਰੇ
BEST AND BIGGEST COLLECTIONS OF AKHAAN-BY JASBIR WATTAWALI
ਕ ਤੋਂ ਘ ਅੱਖਰ ਵਾਲੇ ਅਖਾਣ-ਮੁਹਾਵਰੇ
- ਕਊਏ ਕਹਾਂ ਕਪੂਰ ਚਰਾਏ।
- ਕਸਾਈਆਂ ਕੋਲ ਬੱਕਰੀਆਂ।
- ਕਹਾਂ ਰਾਜਾ ਭੋਜ, ਕਹਾਂ ਗੰਗੂ ਤੇਲੀ।
- ਕਹਿਣਾ ਸੈਲ ਤੇ ਕਰਨ ਔਖੇਰਾ।
- ਕਹਿਣਾ ਜੀ, ਤੇ ਲੈਣਾ ਕੀ ?
- ਕਹਿਣੀ ਕਰਨੀ ਕੱਖ ਦੀ, ਤੇ ਗੱਲ ਲੱਖ-ਲੱਖ ਦੀ।
- ਕਹੀ, ਕੁਹਾੜਾ ਟੁੱਕੀਐ, ਟੁੱਕੀ ਗਈ ਹੈ ਚੀੜ, ਛੱਜ, ਹਜ਼ਾਰਾਂ, ਹਿੱਲਿਆ, ਹਿੱਲ ਗਿਆ ਕਸ਼ਮੀਰ।
- ਕੱਕਾ, ਕੈਰਾ, ਨੂੰਹ ਭਰਾ, ਤੇ ਨਾ ਛਾਤੀ ’ਤੇ ਵਾਲ, ਚਾਰੇ ਖੋਟੇ ਜੇ ਮਿਲਣ, ਦੂਰੋਂ ਗੰਢ ਸੰਭਾਲ।
- ਕੱਖ ਹੱਲਿਆ ਤੇ ਚੋਰ ਚੱਲਿਆ।... ਜਾਂ ਘੁੱਗੂ ਵੱਜਿਆ ਤੇ ਚੋਰ ਭੱਜਿਆ। ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਕੱਖਾਂ ਤੋਂ ਲੱਖ, ਤੇ ਲੱਖਾਂ ਤੋਂ ਕੱਖ।
- ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਕੁੱਲੀ, ਤੇ ਪਰਨਾਲਾ ਚਾਂਦੀ ਦਾ।
- ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਕੁੱਲੀ, ਤੇ ਹਾਥੀ ਦੰਦ ਦਾ ਪਰਨਾਲਾ।
- ਕੱਖਾਂ ਦੀ ਬੇੜੀ, ਤੇ ਬਾਂਦਰ ਮਲਾਹ।
- ਕੱਖੋਂ ਹੌਲੇ, ਤੇ ਪਾਣੀਓਂ ਪਤਲੇ।
- ਕੱਚੇ ਹੁੰਦੇ ਪਚਾਦੜੇ, ਸਾੜ ਗਵਾਈ ਤੂੜੀ।
- ਕੱਚੇ ਤੰਦ ਦਾ ਧਾਗਾ, ਨਾ ਟੁੱਟਦਿਆਂ ਚਿਰ ਲੱਗੇ ਨਾ ਗੰਢਦਿਆਂ।
- ਕੱਚੇ ਦਾ ਕੱਚ, ਕਦੇ ਨਾ ਹੋਵੇ ਸੱਚ। ਜਾਂ
- ਕੱਚੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕੱਚੀ, ਕਦੇ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਸੱਚੀ।
- ਕੱਛ 'ਚ ਛੁਰੀ, ਮੂੰਹ 'ਚ ਰਾਮ ਰਾਮ।
- ਕੱਛ ਵਿੱਚ ਡਾਂਗ, ਨਾ ਗਰੀਬ ਦਾਸ।
- ਕੱਜਲ ਦੀ ਕੋਠੀ, ਸਦਾ ਹੀ ਖੋਟੀ।
- ਕੱਟੇ ਦਾ ਬਲ਼ਦ ਭਣਵੱਈਆ।
- ਕੱਟੇ ਨੂੰ ਮਣ ਦੁੱਧ ਦਾ ਕੀ ਭਾਅ ?
- ਕੱਟੇ, ਕਦੀ ਨਾ ਚੁੰਘਣ ਵੱਟੇ।
- ਕੰਡਾ ਕਢਵਾਉਣ ਆਈ, ਤੇ ਘੰਡੀ ਭੰਨਵਾ ਬੈਠੀ।
- ਕੰਡਾ, ਕੰਡੇ ਨਾਲ ਹੀ ਨਿਕਲਦਾ ਏ।
- ਕਣਕ, ਕਮਾਦੀ ਸੰਘਣੀ, ਵਿੱਥੋ-ਵਿੱਥ ਕਪਾਹ, ਕੰਬਲ ਦਾ ਝੁੰਬ ਮਾਰ ਕੇ, ਛੋਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੀ ਜਾਹ।
- ਕਣਕ, ਕਮਾਦੀ ਮੇਹਣਾ, ਜੇਕਰ ਰਹਿਣ ਵਿਸਾਖ।
- ਕਣਕ ਘਟੇਂਦਿਆਂ, ਗੁੜ ਘਟੇ, ਮੰਦੀ ਪਵੇ ਕਪਾਹ।
- ਕਣਕ ਚ ਕਾਂਗਿਆਰੀ ।
- ਕਣਕ ਡਿੱਗੇ ਕੰਬਖਤ ਦੀ, ਝੋਨਾ ਡਿੱਗੇ ਬਖਤਾਵਰਾਂ ਦਾ।
- ਕਣਕ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਵੱਡ ਚੱਲੇ, ਤੇ ਭਰੀਆਂ ਚੱਲੇ ਢੋਅ, ਮਾਂ ਤੇਰੀ ਨੂੰ ਲੈ ਚੱਲੇ ਕਰਕੇ ਗੈਸ ਦੀ ਲੋਅ।
- ਕਣਕ ਨਾਲ ਘੁਣ ਵੀ ਪਿਸ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
- ਕਣਕ ਪੁਰਾਣੀ, ਘਿਓ ਨਵਾਂ, ਘਰ ਸਤਵੰਤੀ ਨਾਰ, ਘੋੜਾ ਹੋਵੇ ਚੜ੍ਹਨ ਨੂੰ, ਚਾਰੇ ਸੁੱਖ ਸੰਸਾਰ।
- ਕਣਕ ਫਿੱਟੇ ਤਾਂ ਗੰਡੇਲ, ਆਦਮੀ ਫਿਟੇ ਤਾਂ ਜਾਂਞੀ।
- ਕਣਕ, ਕਮਾਦੀ, ਛੱਲੀਆਂ, ਹੋਰ ਜੋ ਖੇਤੀ ਕੁੱਲ, ਰੂੜੀ ਬਾਝ ਨਾ ਹੁੰਦੀਆਂ, ਇਹ ਨਾ ਜਾਵੀਂ ਭੁੱਲ।
- ਕੱਤਦਿਆਂ ਵੀ ਖਾਣਾ, ਤੇ ਵੱਤਦਿਆਂ ਵੀ ਖਾਣਾ।
- ਕਦ ਬਾਬਾ ਮਰੇ, ਕਦ ਬੈਲ ਵੰਡੀਏ।
- ਕਦੇ ਤਾਂ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਵੀ ਦਿਨ ਫਿਰ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
- ਕਦੇ ਤੋਲਾ, ਕਦੇ ਮਾਸਾ, ਭੈਣੇ ਉਹਦਾ ਕੀ ਭਰਵਾਸਾ।
- ਕਦੇ ਦਾਦੇ ਦੀਆਂ, ਕਦੇ ਪੋਤੇ ਦੀਆਂ।
- ਕਦੋਂ ਜੰਮੀ, ਤੇ ਕਦੋਂ ਸੁਰਗ ਨੂੰ ਚਲੀ।
- ਕੰਧ ਉਹਲੇ, ਕੰਧਾਰ ਓਹਲੇ।
- ਕੰਧ ਖਾਧੀ ਆਲ਼ਿਆ, ਤੇ ਘਰ ਖਾਧਾ ਸਾਲ਼ਿਆਂ।
- ਕੰਧੀ ਉੱਤੇ ਰੁੱਖੜਾ, ਕਿਚਰ ਕੁ ਬੰਨ੍ਹੇ ਧੀਰ।
- ਕੰਨ ਕਪਾਹ, ਤੇ ਬਿਗੜੀ ਲਾ।
- ਕੰਨਾਂ ਦਾ ਕੱਚਾ, ਕਦੇ ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਸੁੱਚਾ।
- ਕਪਟੀ ਦਾ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਕੁਸੱਤੀ ਦਾ ਤੋਲਿਆ, ਕਦੇ ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਪੂਰਾ।
- ਕੱਪੜੇ ਸਬੂਣੀ, ਤੇ ਦਾਲ ਅਲੂਣੀ।
- ਕਪਾਹ ਦੀ ਫੁੱਟੀ, ਜਿੱਥੇ ਧਰੀ ਉੱਥੇ ਲੁੱਟੀ।
- ਕਬਹੂ ਜੀਅੜਾ ਊਭਿ ਚੜ੍ਹਤ ਹੈ, ਕਬਹੂ ਜਾਇ ਪਟਿਆਲੇ
- ਕਬਰ ’ਚ ਲੱਤਾਂ, ਜਵਾਨੀ ਵਾਲੇ ਚੋਚਲੇ।
- ਕਬਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਬਰਾਬਰ ਸਾਰੇ।
- ਕੰਮ ਆਪਣਾ, ਸੋਭਾ ਜੱਗ ਦੀ।
- ਕੰਮ ਸਕੀਮ ਦਾ, ਤੇ ਨਸ਼ਾ ਅਫੀਮ ਦਾ।
- ਕੰਮ ਕਾਜ ਡੱਕਾ ਨਹੀਂ, ਤੇ ਰੋਟੀਆਂ ਦੇ ਵੈਰੀ।
- ਕੰਮ ਦਾ ਨਾ ਕਾਜ ਦਾ, ਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਅਨਾਜ ਦਾ।
- ਕੰਮ ਬਹੁਤੇ, ਵੇਲ਼ਾ ਥੋੜਾ।
- ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਘੜੰਮ।
- ਕਮਲ ਦਾ ਫੁੱਲ, ਚਿੱਕੜ ਵਿੱਚ।
- ਕਮਲਿਆ ਅੱਗ ਨਾ ਲਾ ਦੇਈਂ, ਕਹਿੰਦਾ ਹੁਣ ਤਾਂ ਲਾਊਂਗਾ, ਵਾਹਵਾ ਯਾਦ ਕਰਵਾਤਾ।
- ਕਮਲਿਆਂ ਦਾ ਰਾਮ ਸਿਆਣਾ।
- ਕਮਲਿਆਂ ਦੇ ਸਿਰ ’ਤੇ ਸਿੰਙ।
- ਕਮਲੀ ਸਹੁਰੇ ਗਈ ਵੀ ਗਈ, ਨਾ ਗਈ ਵੀ ਗਈ।
- ਕਮਾਊ ਆਵੇ ਡਰਦਾ, ਤੇ ਗਵਾਊ ਆਵੇ ਲੜਦਾ।
- ਕੰਮੀਂ ਚੱਲਿਆ ਕਾਰ, ਉਹਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵੀ ਵਗਾਰ।
- ਕਮੀਨਿਆਂ ਦੀ ਯਾਰੀ, ਤੇ ਠੂੰਹਿਆਂ ਦੇ ਡੰਗ।
- ਕਰ ਨਾ ਕਰ, ਪਰ ਬੰਨੇ ਤਾਂ ਖੜ੍ਹ।
- ਕਰ ਪਰਾਈਆਂ, ਤੇ ਆਉਣ ਜਾਈਆਂ।
- ਕਰ ਬੁਰਾ, ਹੋ ਬੁਰਾ, ਅੰਤ ਬੁਰੇ ਦਾ ਬੁਰਾ।
- ਕਰ ਭਲਾ ਹੋ ਭਲਾ ਅੰਤ ਭਲੇ ਦਾ ਭਲਾ।
- ਕਰ ਮਜ਼ਦੂਰੀ, ਤੇ ਖਾਹ ਚੂਰੀ।
- ਕਰ ਲਓ ਘਿਓ ਨੂੰ ਭਾਂਡਾ।
- ਕਰਜਿਓਂ ਛੁੱਟੇ, ਗੰਗਾ ਨਹਾਏ।
- ਕਰਤਾ ਕਾਰਜ ਕੀਤਾ ਲੋੜੈ, ਸੈਂਆ ਸਬੱਬ ਨੂੰ ਪਲ ਵਿੱਚ ਜੋੜੇ।
- ਕਰਨਗੇ ਸੋ ਭਰਨਗੇ।
- ਕਰਨੀ ਹੈ ਪ੍ਰਵਾਨ, ਕਿਆ ਹਿੰਦੂ ਕਿਆ ਮੁਸਲਮਾਨ।
- ਕਰਨੀ ਭਲੀ ਉਪਦੇਸ਼ ਤੋਂ, ਜੇਕਰ ਵੇਖੇ ਕੋਇ।
- ਕਰਮ ਬਲੀ ਤਾਂ ਸਭ ਫਲਣ, ਭੀਖ, ਵਣਜ, ਵਪਾਰ।
- ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਲਿਖਿਆ ਕੌਣ ਮਿਟਾਵੇ।
- ਕਰਮਾਂ ਵਾਲੀ ਨੂੰਹ, ਤੇ ਕੰਧ ਵੱਲ ਮੂੰਹ।
- ਕਰਾਮਾਤ ਨਾਲੋਂ ਮੁਲਾਕਾਤ ਚੰਗੀ।
- ਕਰੇ ਕੋਈ ਤੇ ਭਰੇ ਕੋਈ।
- ਕਲਰ ਖੇਤ ਨਾ ਖੇਤੀ ਹੋਵੇ, ਰਾਈਂ, ਪਠਾਣ ਨਾ ਹੋਤਾ, ਦੱਭ ਦਾ ਕਾਨਾ ਕਮਾਦ ਨਾ ਹੋਸੀ, ਚਾਹੇ ਇੱਖ ਵਿੱਚ ਰਹੇ ਖੜੋਤਾ।ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਕਲਰ ਖੇਤ ਨਾ ਜੰਮਦੇ, ਭਾਵੇਂ ਮੀਂਹ ਪੈਣ ਹਰ ਰੋਜ਼।ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਕੱਲਰ ਦਾ ਕੀ ਖੇਤ, ਤੇ ਕਪਟੀ ਦਾ ਕੀ ਹੇਤ।
- ਕੱਲਰ ਦੀ ਕੀ ਖੇਤੀ, ਤੇ ਕੁਪੱਤੀ ਦਾ ਕੀ ਹੇਤ।
- ਕਲ਼ੇ ਦਾ ਮੂੰਹ ਕਾਲ਼ਾ।
- ਕੱਲ੍ਹ ਜੰਮ੍ਹੀਂ ਗਿਦੜੀ, ਤੇ ਅੱਜ ਹੋਇਆ ਵਿਆਹ।
- ਕੱਲ੍ਹ ਦੀ ਫਕੀਰੀ, ਤੇ ਦੁਪਹਿਰੇ ਧੂਣੀ।
- ਕੱਲ੍ਹ ਦੀ ਭੂਤਨੀ, ਤੇ ਸਿਵਿਆਂ ਚ ਅੱਧ।
- ਕੱਲ੍ਹ ਨਾਮ ਕਾਲ਼ ਦਾ।
- ਕੱਲ੍ਹ ਮੋਏ, ਕੱਲ੍ਹ ਦੱਬ ਗਏ।
- ਕਵਾਰੀਆਂ ਖਾਣ ਰੋਟੀਆਂ, ਵਿਆਹੀਆਂ ਖਾਣ ਬੋਟੀਆਂ।
- ਕਾਂ ਹੰਸਾਂ ਦੀ ਬੋਲੀ ਸਿੱਖੇ, ਆਪਣੀਆਂ ਆਇਆ ਗਵਾ।
- ਕਾਂ ਤਾਂ ਟੁੱਕ 'ਤੇ ਹੀ ਬੋਲਦੇ ਨੇ।
- ਕਾਂ ਦੀ ਚੁੰਝ ਵਿੱਚ ਅੰਗੂਰ, ਤੇ ਲੰਗੂਰ ਦੀ ਗੋਦੀ 'ਚ ਹੂਰ।
- ਕਾਂ, ਕਰਾੜ, ਕੱਤੇ ਦਾ, ਵਸਾਹ ਨਾ ਖਾਈਏ ਸੁੱਤੇ ਦਾ।
- ਕਾਉਣੀ ਨੂੰ ਕਾਊਂ ਪਿਆਰਾ, ਰਾਉਣੀ ਰਾਊਂ ਪਿਆਰਾ।
- ਕਾਹਦੇ ਸ਼ਿਕਵੇ ਹੋਰਾਂ ਨਾਲ, ਕੁੱਤੀਆਂ ਰਲੀਆਂ ਚੋਰਾਂ ਨਾਲ।
- ਕਾਹਲੀ ਦੀ ਘਾਣੀ, ਅੱਧਾ ਤੇਲ ਤੇ ਅੱਧਾ ਪਾਣੀ।
- ਕਾਗ ਬਿਠਾਇਆ ਪੜ੍ਹਨੇ ਕੋ, ਪੜ੍ਹ ਗਿਆ ਚਾਰੇ ਵੇਦ, ਫਾਰਸੀ ਬੋਲੀ ਅਜੇ ਨਾ ਪੜ੍ਹਿਆ, ਰਿਹਾ ਢੇਡ ਦਾ ਢੇਡ।
- ਕਾਗਜਾਂ ਦੇ ਘੋੜੇ, ਕਦੋਂ ਤੱਕ ਦੌੜੇ।
- ਕਾਠ ਦੀ ਹਾਂਡੀ ਗਈ, ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਜਾਤ ਪਛਾਣੀ ਗਈ।
- ਕਾਠ ਦੀ ਹਾਂਡੀ, ਇੱਕੋ ਵਾਰ ਚੜ੍ਹਦੀ ਹੈ।
- ਕਾਠ ਦੀ ਬਿੱਲੀ ਬਣਾਈ, ਹੁਣ ਮਿਆਊਂ ਕੌਣ ਕਰੇ।
- ਕਾਣਾਂ ਕਣਾਵੇ, ਤੇ ਲੰਙਾ ਲੰਙਾਵੇ।
- ਕਾਣੀ ਨੂੰ ਕਾਣ ਪਿਆਰਾ, ਤੇ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਰਾਣ ਪਿਆਰਾ।
- ਕਾਣੇ ਦੀ ਇਕ ਰਗ ਵੱਧ।
- ਕਾਣੇ ਨੂੰ ਕਾਣਾ ਆਖੀਏ, ਤੇ ਕਾਣਾ ਕਰਦਾ ਵੱਟ, ਉਹਨੂੰ ਕੋਲ ਬਹਾ ਕੇ ਪੁੱਛੀਏ, ਤੇਰੀ ਕਿੱਦਾਂ ਬਹਿ ਗਈ ਅੱਖ।
- ਕਾਬਲ ਦੇ ਜੰਮਿਆ ਨਿੱਤ ਮੁਹਿੰਮਾ।
- ਕਾਮਿਆਂ ਦੇ ਆਖੇ, ਢੱਗੇ ਨਹੀਂ ਮਰਦੇ।
- ਕਾਮੇ ਲੜਨ ਬਖਤਵਰਾਂ ਦੇ, ਤੇ ਬਲ਼ਦ ਲੜਨ ਕੰਬਖਤਾਂ ਦੇ।
- ਕਾਲ਼ ਦੇ ਹੱਥ ਕਮਾਨ, ਕੀ ਬੱਚੇ, ਬੁੱਢੇ, ਜਵਾਨ?
- ਕਾਲਾ ਅੱਖਰ, ਭੈਂਸ ਬਰਾਬਰ।
- ਕਾਲ਼ਾ ਬਾਹਮਣ, ਚਿੱਟਾ ਚੂਹੜਾ ਦੋਹਾਂ ਕੋਲੋਂ ਭਲਾ ਨਾ ਹੋਵੇ।
- ਕਾਲਾ ਮੂੰਹ ਨੀਲੇ ਪੈਰ।
- ਕਾਲ਼ੀ ਘਟਾ ਡਰਾਵਣੀ, ਤੇ ਚਿੱਟੀ ਮੀਹ ਵਰਸਾਵਣੀ।
- ਕਾਲ਼ੇ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲ਼ੇ, ਗੋਰੇ ਗੂੰਹ ਦੇ ਬੋਰੇ।
- ਕਾਲੇ ਕਾਂ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਬੱਗੇ, ਭਾਵੇਂ ਨੌ ਮਣ ਸਾਬਣ ਲੱਗੇ।
- ਕਾਲੋਂ ਬੱਧੀ ਨਾ ਮੰਗੇ, ਪਰ ਬਾਲੋਂ ਬੱਧੀ ਮੰਗੇ।
- ਕਾਵਾਂ ਕੋਲੇ ਢੋਲ ਵਜਾਉਣਾ, ਭੂਤਾਂ ਕੋਲ ਮੰਗਣਾ।
- ਕਾਂਵਾਂ ਟੋਲੀ ਇੱਕੋ ਬੋਲੀ।
- ਕਾਵਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਟਾਹਲੀਆਂ ਤੇ ਰਹਿਣ।
- ਕਾਵਾਂ ਰੌਲ਼ੀ, ਮੂਰਖ ਸੰਗੇ।
- ਕਿਆ ਪਿੱਦੀ, ਕਿਆ ਪਿੱਦੀ ਸ਼ੋਰਬਾ।
- ਕਿਸਮਤ ਨਾਲ ਵਲੱਲੀ ਝਗੜੇ।
- ਕਿਸਮਤ ਮਿਹਰਬਾਨ ਤਾਂ ਖੋਤਾ ਭਲਵਾਨ।
- ਕਿਸੇ ਦਾ ਟੱਬਰ ਵੱਡਾ, ਕਿਸੇ ਦਾ ਬੱਬਰ ਵੱਡਾ।
- ਕਿਸੇ ਦੀ ਕਬਰ ਚ ਥੋੜ੍ਹਾ ਪਿਆ ਜਾਂਦਾ।
- ਕਿਸੇ ਦੇ ਅੰਬ, ਤੇ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਅੰਬੀਆਂ।
- ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੱਥ ਚੱਲਣ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜੀਭ ਚੱਲੇ।
- ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਮਾਂਹ ਬਾਦੀ, ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਵਾਦੀ।
- ਕਿੰਗ ਕੋਈ ਹੱਥਿਆਰ ਨਹੀਂ, ਕੰਬੋਅ ਕਿਸੇ ਦਾ ਯਾਰ ਨਹੀਂ।
- ਕਿਤੋਂ ਦੀ ਲੀਰ, ਕਿਤੋਂ ਦਾ ਪਰਾਂਦਾ, ਜੂੜਾ ਮੇਰਾ ਮੜ੍ਹ ਮੜ੍ਹਾਂਦਾ।
- ਕਿੱਥੇ ਚੱਲਿਆਂ ਲੌਂਗੋਵਾਲ, ਅਖੇ ਮੈਂ ਵੀ ਚੱਲੂੰ ਤੇਰੇ ਨਾਲ।
- ਕਿੱਥੇ ਰਾਮ ਰਾਮ, ਕਿੱਥੇ ਟੈਂ ਟੈਂ।
- ਕਿੱਥੋਂ ਆਇਆ ਅਪਰਾਧੀ, ਜੀਨ੍ਹੇ ਸਾਉਣ ਖੀਰ ਨਾ ਖਾਧੀ, ਕਿੱਥੋਂ ਖਾਵਾਂ ਪਾਪਣੇਂ, ਜਦ ਘਰ ਨਾ ਹੋਈ ਆਪਣੇ।
- ਕਿੱਧਰ ਗਏ ਰਾਗ ਰਤਨ, ਕਿੱਧਰ ਗਈਆਂ ਜੱਕੜੀਆਂ, ਤਿੰਨੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਚੇਤੇ ਰਹੀਆਂ, ਲੂਣ, ਤੇਲ, ਤੇ ਲੱਕੜੀਆਂ।
- ਕੀ ਸਾਂਢੂ ਦੀ ਦੋਸਤੀ, ਕੀ ਗਾਂਡੂ ਦਾ ਸਾਥ।
- ਕੀਤੀਆਂ ਲੱਧੀ ਦੀਆਂ, ਪੇਸ਼ ਦੁੱਲੇ ਦੇ ਆਈਆਂ।
- ਕੀੜੀ ਦੇ ਘਰ ਨਾਰਾਇਣ।
- ਕੀੜੀ ਨੂੰ ਠੂਠਾ ਹੀ ਦਰਿਆ।
- ਕੀੜੀ, ਮੱਖੀ, ਇਸਤਰੀ, ਤਿੰਨੇ ਜਾਤ-ਕੁਜਾਤ।
- ਕੁਆਰਾ ਰੁੱਸੇ ਤਾਂ ਰੰਨ ਲੋੜੇ, ਵਿਆਹਿਆ ਰੁੱਸੇ ਤਾਂ ਵੱਖਰੇਵਾਂ।
- ਕੁੱਕੜ ਅਤੇ ਬੱਕਰੀ, ਤੀਜਾ ਗੱਡੀਵਾਨ, ਤਿੰਨੇ ਮੀਂਹ ਨਾ ਮੰਗਦੇ, ਭਾਵੇਂ ਉਜੜ ਜਾਏ ਜਹਾਨ।
- ਕੁੱਕੜ ਖੇਹ ਉਡਾਈ, ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਪਾਈ।
- ਕੁੱਕੜ ਨੇ ਪੈਰ ਮਿੱਧਿਆ, ਅਖੇ ਅੱਜ ਮੈਂ ਠੀਕ ਨਹੀਂ।
- ਕੁੱਕੜ ਬਾਂਗ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗਾ ਤਾਂ ਕੀ ਦਿਨ ਨਹੀਂ ਚੜ੍ਹੇਗਾ।
- ਕੁੱਕੜ, ਕਾਂ, ਕੰਬੋਜ, ਕਬੀਲਾ ਪਾਲਦੇ, ਜੱਟ, ਝੋਟਾ, ਸੰਸਾਰ ਕਬੀਲਾ ਗਾਲ਼ਦੇ।
- ਕੁੱਕੜ, ਕਾਂ, ਕਰਾੜ, ਕਬੀਲਾ ਪਾਲ਼ਦੇ ਜੱਟ, ਮੈਂਹਾਂ, ਸੰਸਾਰ, ਕਬੀਲਾ ਗਾਲ਼ਦੇ।
- ਕੁੱਕੜ, ਕੁੱਤਾ, ਕੋਹਲੀ, ਤਿੰਨੇ ਜਾਤ-ਕੁਜਾਤ ਉਹ ਭੌਂਕੇ ਉਹ ਭਿੜ ਮਰੇ ਉਹ ਬੋਲੇ ਪ੍ਰਭਾਤ।
- ਕੁੱਕੜਾਂ ਵਾਲੀ ਲੜਾਈ।
- ਕੁੱਕੜੀ ਦੀ ਬਾਂਗ, ਕਦੇ ਰਵਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
- ਕੁਕੜੀ ਨਾਈ ਦੀ, ਮੁਕੱਦਮ ਨੰਬਰਦਾਰ।
- ਕੁਛ ਅੰਨ ਦੇ, ਕੁਛ ਧੰਨ ਦੇ, ਕੁਛ ਪਹਾੜਾਂ ਵਾਲੀ ਮਾਈ ਦਾ, ਕੁਛ ਢੋਲ ਢਮੱਕਾ ਸਰਵਰ ਦਾ, ਬਾਕੀ ਹਿੜਬਸ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦਾ।
- ਕੁੱਛੜ ਕੁੜੀ, ਸ਼ਹਿਰ ਢੰਡੋਰਾ।
- ਕੁੱਛੜ ਚੁੱਕਿਆ, ਭੁੰਜੇ ਪਵੇ।
- ਕੁਝ ਸੋਨਾ ਖੋਟਾ, ਕੁਝ ਸੁਨਿਆਰਾ ਖੋਟਾ ।
- ਕੁਝ ਹਾਲੀਂ ਢਿੱਲਾ, ਕੁਝ ਜੋਤਰੇ ਢਿੱਲੇ।
- ਕੁਝ ਗੁੜ ਢਿੱਲਾ, ਕੁਝ ਬਾਣੀਆਂ ਢਿੱਲਾ।
- ਕੁਝ ਦੁਧੋਂ, ਕੁਝ ਦਹੀਓਂ, ਕੁਝ ਤੁਧੋਂ, ਕੁਝ ਮਹੀਓਂ।
- ਕੁਝ ਬਤਾਊਂਂ ਤੱਤੇ, ਕੁਝ ਲਾਲਾ ਜੀ ਤੱਤੇ।
- ਕੁੱਟੀ ਚਿੜੀ, ਕਪੂਰੀ ਨਾਂ।
- ਕੁੱਤਾ ਸੋ, ਜੋ ਕੁੱਤਾ ਪਾਲੇ, ਕੁੱਤਾ ਦੋਹਤਾ ਘਰ ਨਾ ਨਿਹਾਲੇ।
- ਕੁੱਤਾ ਭੌਂਕਦਾ ਚੰਗਾ, ਬਾਣੀਆਂ ਬੋਲਦਾ ਚੰਗਾ।
- ਕੁੱਤਾ ਭੌਂਕਦਾ, ਚੰਦਰਮਾ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੀ ਫੜ੍ਹ ਲੈਂਦਾ ।
- ਕੁੱਤਾ ਭੌਂਕੇ ਚੰਦ ਨੂੰ ਕੀ?
- ਕੁੱਤਾ ਰਾਜ ਬਹਾਲਿਆ, ਮੁੜ ਚੱਕੀ ਚੱਟੇ।
- ਕੁੱਤਾ ਵੀ ਖਾਧਾ ਤੇ ਢਿੱਡ ਵੀ ਨਾ ਭਰਿਆ।
- ਕੁੱਤੀ ਗੋਲਾਂ ਖਾਣ ਗਈ, ਅੱਗੋਂ ਹਵਾ ਨਾ ਵਗੀ, ਪਿੱਛੋਂ ਰੋਟੀ ਵਾਲਾ ਖੁੰਝ ਗਿਆ।
- ਕੁੱਤੇ ਸੰਦੀ ਪੂਛਲੀ, ਕਦੇ ਨਾ ਸਿੱਧੀ ਹੋਏ।
- ਕੁੱਤੇ ਖਾਣ ਜਲੇਬੀਆਂ ਤੇ ਪ੍ਰੋਹਿਤ ਭੁੱਖੇ।
- ਕੁੱਤੇ ਚੰਦਨ ਲਾਇਆ, ਭੀ ਸੋ ਕੁੱਤਾ।
- ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਪੂਛ 12 ਵਰ੍ਹੇ ਵੰਝਲੀ ਚ ਪਾ ਰੱਖੀ, ਫਿਰ ਵੀ ਡਿੰਗੀ ਦੀ ਡਿੰਗੀ।
- ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਮੂੰਹ ਹੱਡੀ, ਨਾ ਖਾਧੀ ਤੇ ਨਾ ਛੱਡੀ।ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਲੱਕਿਆਂ, ਦਰਿਆ ਪਲੀਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
- ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਖੀਰ ਨਹੀਂ ਪਚਦੀ।
- ਕੁਦਰਤ ਤੇਰੀ ਕਾਦਰਾ, ਬੀਜੀ ਕਣਕ ਤੇ ਉੱਗਿਆ ਬਾਜਰਾ।
- ਕੁੱਪੀ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਖੜਕੇ ਰੋੜ।
- ਕੁੱਬੇ ਨੂੰ ਲੱਤ ਵੱਜੀ, ਉਹਦਾ ਕੁੱਬ ਨਿਕਲ ਗਿਆ।
- ਕੁੱਬੇ ਬੂਟੇ ਤੇ ਹਰ ਕੋਈ ਚੜ ਜਾਂਦਾ।
- ਕੁੜ-ਕੁੜ ਕਿਤੇ, ਤੇ ਆਂਡਾ ਕਿਤੇ।
- ਕੁੜਮ ਕੁਪੱਤੇ ਹੋਈਏ, ਪਰ ਗਵਾਂਢ ਕੁਪੱਤੇ ਨਾ ਹੋਈਏ।
- ਕੁੜਮ ਵਿਗੁੱਤਾ ਚੰਗਾ, ਤੇ ਗੁਆਂਢ ਵਿਗੁੱਤਾ ਮੰਦਾ।
- ਕੁੜਮਾਈ ਦਾ ਸਵਾਦ ਵਿਆਹ ਤੱਕ, ਤੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਸਵਾਦ ਉਮਰਾਂ ਤੱਕ।
- ਕੁੜਮੋਂ-ਕੁੜਮੀਂ ਰਲ਼ੇ , ਵਿਚੋਲੇ ਦੇਖਣ ਖਲੇ।
- ਕੁੜਮੋਂ-ਕੁੜਮੀਂ ਵਰਤਣਗੇ, ਵਿਚੋਲੇ ਬੈਠੇ ਤਰਸਣਗੇ।
- ਕੁੜੀ ਜੰਮੀ, ਹੱਡ ਛੁੱਟੇ।
- ਕੁੜੀ ਪੇਕੇ ਤੇ ਜਵਾਈ ਮੱਥਾ ਟੇਕੇ, ਕੁੜੀ ਸਹੁਰੇ ਤੇ ਜਵਾਈ ਨਾ ਬਹੁੜੇ।
- ਕੁੜੀ ਪੇਟ, ਕਣਕ ਖੇਤ, ਲੈ ਜਵਾਈਆ ਮੰਡੇ ਖਾਹ।
- ਕੁੜੀ ਭਾਵੇ ਤਾਂ ਹਰ ਕੋਈ ਆਵੇ, ਮੁੰਡਾ ਭਾਵੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਾ ਆਵੇ।
- ਕੁੜੀਆਂ, ਚਿੜੀਆਂ, ਬੱਕਰੀਆਂ, ਤਿੰਨੇ ਚੀਜ਼ਾਂ ਅੱਥਰੀਆਂ।
- ਕੂੰਜੀਂ ਕਣਕਾਂ ਮੇਹਣਾ, ਜੇਕਰ ਰਹਿਣ ਵੈਸਾਖ।
- ਕੂੜ ਫਕੀਰੀਓਂ, ਚੋਰੀ ਚੰਗੀ।
- ਕੂੜ, ਸੱਚ, ਜਿਉਂ ਵਟ ਘੜੋਟਾ।
- ਕੇਸਰ ਦੀ ਕਿਆਰੀ, ਵਿੱਚ ਕਸੁੰਬੇ ਦਾ ਬੂਟਾ।
- ਕੇਰਾਂ ਜਿਹੜਾ ਪਾਣੀ ਵੱਗ ਗਿਆ, ਉਹ ਨਹੀਂ ਮੁੜਦਾ।
- ਕੋਇਲਾਂ ਤਾਂ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਕੂਕਦੀਆਂ ਨੇ, ਕਾਵਾਂ ਤਾਂ ਰੋਜ਼ ਹੀ ਰੌਲਾ ਪਾਉਣਾ ਹੁੰਦਾ।ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਕੋਈ ਅੰਨ ਖਾਵੇ, ਕੋਈ ਛੱਜ ਵਜਾਵੇ।
- ਕੋਈ ਸੂਈ ਜੋਗਾ, ਤੇ ਕੋਈ ਸਿਲਾਈ ਜੋਗਾ।
- ਕੋਈ ਹਰਿਆ ਬੂਟ ਰਹਿਓ ਰੀ।
- ਕੋਈ ਹਾਲ ਮਸਤ, ਕੋਈ ਚਾਲ ਮਸਤ, ਕੋਈ ਖਾ ਕੇ ਰੋਟੀ ਦਾਲ਼ ਮਸਤ।
- ਕੋਈ ਖੋਤੀ ਵਾਹ ਕੇ ਖਾਵੇ, ਤੇ ਕੋਈ ਪੋਥੀ ਵਾਹ ਕੇ ਖਾਵੇ।
- ਕੋਈ ਮਰੇ ਕੋਈ ਜੀਵੇ, ਸੁਥਰਾ ਘੋਲ਼ ਪਤਾਸੇ ਪੀਵੇ।
- ਕੋਈ ਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਰੋਂਦਾ, ਤੇ ਕੋਈ ਮਾਸੀਆਂ ਨੂੰ।
- ਕੋਈ ਲਾਵੇ ਲੱਗੀ ਲਾਣੇ, ਕੋਈ ਲਾਵੇ ਮਨ ਦੇ ਭਾਣੇ।
- ਕੋਸੇ ਜੀਣ, ਅਸੀਸੇ ਮਰਨ।
- ਕੋਹ ਨਾ ਚਲੀ ਤੇ ਬਾਬਾ ਧਿਆਈ।
- ਕੋਹੜੀ ਦੇ ਭਾਂਡੇ ਦੀ ਖੀਰ, ਜਿੱਥੇ ਅੱਗ ਦਾ ਨਾ ਸੀਰ।
- ਕੋਹੜੀਆ ਟੱਬਰਾ, ਮੇਰੀ ਹਿੱਕ 'ਤੇ ਬੇਰ ਪਿਆ, ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ 'ਚ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸਕਦੇ।
- ਕੋਹਾਂ ਪਰ੍ਹੇ ਦਰਿਆ, ਸੁੱਥਣ ਮੋਢੇ ’ਤੇ।
- ਕੋਟ ਖਾਣੇ, ਕਿੰਗਰੇ ਸੰਭਾਲਣੇ।ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਕੋਠਾ ਉਸਰਿਆ, ਤਰਖਾਣ ਵਿਸਰਿਆ।
- ਕੋਠਿਓਂ ਡਿੱਗੀ, ਤੇ ਵੇਹੜੇ ਨਾਲ ਰੁੱਸੀ।
- ਕੋਠੇ ਚਾੜ੍ਹ ,ਪੌੜੀ ਖਿੱਚਣੀ।
- ਕੋਠੇ ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਬੋਕਦੀ, ਰੰਨ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਦੀ।
- ਕੋਠੇ ਵਾਲਾ ਰੋਵੇ, ਤੇ ਛੱਪਰ ਵਾਲਾ ਸੋਵੇ।
- ਕੋਰੜ ਮੋਠ ਨਾ ਰਿੱਝਦੇ, ਲੱਖ ਅਗਨੀ ਡਾਹੇ। ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਕੋਲ ਖੜ੍ਹਾ ਭਾਵੇ ਨਾ, ਤੇ ਕੁੱਛੜ ਚੜ੍ਹੇ ਬਲੱਜ।
- ਕੋਲ਼ਿਆਂ ਦੀ ਦਲਾਲੀ ਵਿੱਚ ਮੂੰਹ ਕਾਲ਼ਾ।
- ਕੌਡੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਪਾਸ, ਤਾਂ ਮੇਲਾ ਦਿਸੇ ਉਦਾਸ।
- ਕੌਡੀ ਲੱਭੀ ਦੇਂਵਦੇ, ਬੁਝਕੇ ਲੈਣ ਲਕੋ।
- ਕੌਡੀ-ਕੌਡੀ ਜੋੜ ਕੇ, ਬਣਦਾ, ਬਣਦਿਆਂ ਲੱਖ।
- ਕੌਣ ਕਹੇ ਰਾਣੀਏ, ਅੱਗਾ ਢੱਕ।
- ਕੌਣ ਕਿਸੇ ਦੇ ਆਵੇ-ਜਾਵੇ, ਦਾਣਾ-ਪਾਣੀ ਖਿੱਚੇ।
- ਕੌੜਾ ਬੋਲੇ, ਬੇੜੀ ਡੋਲੇ।
‘ਖ’ ਅੱਖਰ ਵਾਲੇ ਅਖਾਣ ਮੁਹਾਵਰੇ
- ਖਸਮ ਕਰ ਵਿਗੁੱਤੀ, ਨਾ ਸਿਰ ਪਰਾਂਦਾ ਨਾ ਪੈਰ ਜੁੱਤੀ।
- ਖਸਮ ਕੀਤਾ ਫੱਤਾ, ਉਹੀ ਚੱਕੀ ਤੇ ਉਹੀ ਹੱਥਾ।
- ਖਸਮ ਦਾ ਕੁੱਤਾ, ਸਿਰ੍ਹਾਣੇ ਸੁੱਤਾ।
- ਖਸਮ ਦੀਆਂ ਸਵਾਰੀਆਂ, ਕਦੇ ਨਾ ਦਿੰਦੀਆਂ ਵਾਰੀਆਂ।
- ਖਸਮ ਨਾ ਪੁਛੈ ਬਾਤੜੀ, ਫਿੱਟ ਸੁਹਾਗਣ ਨਾਰ।
- ਖਸਮ ਭਾਣਾ, ਖਰਾ ਸਿਆਣਾ।
- ਖੱਖੇ, ਤੱਤੇ, ਰਾਰਿਓਂ, ਪੱਤ ਰੱਖੇ ਕਰਤਾਰ, ਸੂਈ ਹੋ ਕੇ ਸਿੰਜਰੇ, ਬਣ ਜਾਏ ਤਲਵਾਰ।
- ਖਜੂਰ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹੇ ਨੂੰ, ਦੋ-ਦੋ ਦੀਹਦੇ ਨੇ।
- ਖਜੂਰਾਂ ਦੀ ਸੀਰਨੀ, ਬਣੇ-ਬਣਾਏ ਗਿਰਾਹ।
- ਖੱਟਣ ਗਏ ਖਟਾਊ, ਘਰ ਕੀ ਖੱਟ ਲਿਆਏ ਸ਼ੁਕਰ ਕਰੋ ਸਿਰ ਮੁਨੀਓਂ, ਘਰ ਜਿਉਂਦੇ ਤਾਂ ਆਏ।
- ਖੱਟਣ ਗਿਆ ਨਖੱਟੂ, ਘੋੜੇ ਵੇਚ ਲਿਆਇਆ ਟੱਟੂ।
- ਖੱਟਰ, ਮਟਰ, ਹਰਿਆਲ, ਭਾਂਡਾ ਭੰਨ ਦੀ ਸਿਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ।
- ਖੱਟਾ ਖਾਵੇ ਮਿੱਠੇ ਨੂੰ।
- ਖੱਟੂ ਆਵੇ ਡਰਦਾ, ਨਖੱਟੂ ਆਵੇ ਲੜਦਾ।
- ਖੱਟੂ ਗਿਆ ਖੱਟਣ ਨੂੰ, ਨਿਖੱਟੂ ਗਿਆ ਪੱਟਣ।
- ਖੰਡ, ਘਿਓ, ਮੈਦਾ, ਤੇਰਾ, ਜਲ, ਫੂਕ, ਬਸੰਤਰ ਮੇਰਾ।
- ਖੱਡ, ਵੱਢ, ਤੇ ਗੱਡ ਭਰੇ ਹੀ ਸੋਭਦੇ ਨੇ।
- ਖੰਡ-ਖੰਡ ਆਖਿਆ, ਮੂੰਹ ਨਹੀਂ ਮਿੱਠਾ ਹੁੰਦਾ।
- ਖੰਡਾ, ਘੋੜਾ, ਇਸਤਰੀ, ਤਿੰਨੇ ਜਾਤ ਕੁਜਾਤ।
- ਖੱਤਰੀ ਸਿਣੀ ਹੈ ਤੇ ਜੱਟ ਵਾਣ।
- ਖੱਤਰੀ ਸੋ ਜੋ ਕਰਮਾ ਕਾ ਸੂਰ।
- ਖੱਤਰੀ ਦਾ ਫੋੜਾ, ਤੇ ਸੁਦਾਗਰ ਦਾ ਘੋੜਾ, ਹੱਥ ਫੇਰਿਆ ਵਧਣ।
- ਖੱਤਰੀ, ਖੰਡ ਵਲੇਟਿਆ ਮੌਹਰਾ।
- ਖ਼ਰਬੂਜੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਖ਼ਰਬੂਜਾ ਰੰਗ ਫੜਦਾ।
- ਖਰੀ ਅਸਾਮੀ, ਚੋਖਾ ਮਾਲ।
- ਖਰੀ ਮਜ਼ਦੂਰੀ, ਚੰਗਾ ਕੰਮ।
- ਖਰੇ ਨਾਲ ਖੋਟਾ, ਦਰਗਾਹ ਹੁਣ ਟੋਟਾ।
- ਖਲ਼ ਤੇ ਗੁੜ ਇੱਕੋ ਭਾ।
- ਖਲ਼ ਨਾ ਖਾਵੇ, ਤੇ ਭੜੂਆ ਕੋਹਲੂ ਚੱਟਣ ਜਾਵੇ।
- ਖਵਾਓ ਜਵਾਈਆਂ ਵਾਂਗ, ਕੰਮ ਲਓ ਕਸਾਈਆਂ ਵਾਂਗ।
- ਖ਼ਵਾਜੇ ਦਾ ਗਵਾਹ ਡੱਡੂ।
- ਖੜੀ ਮਾਲੀ, ਖਰੀ ਸੁਖਾਲੀ।
- ਖੜੇ ਦਾ ਖਾਲਸਾ।
- ਖੜ੍ਹੇ ਪਾਣੀ ਹੀ ਤਰੱਕਦੇ ਨੇ।
- ਖੜ੍ਹੇ ਪਿੰਡੋਂ ਆਉਣਾ।
- ਖਾ ਕੇ ਪਛਤਾਵੇ, ਨਹਾ ਕੇ ਨਾ ਪਛਤਾਵੇ।
- ਖਾ ਗਈ ਲੁਕਾਈ, ਤੇ ਸਿਰ ਬੰਦੀ ਦੇ ਆਈ।
- ਖਾ ਗਏ ਘਰ ਵਾਲ਼ੇ, ਨਾ ਪ੍ਰਾਹੁਣੇ ਦਾ।
- ਖਾਊ, ਸੋ ਕਮਾਉ।
- ਖਾਓ-ਪੀਓ ਆਪਣਾ, ਤੇ ਜਸ ਗਾਓ ਹਮਾਰਾ।
- ਖਾਓ-ਪੀਓ ਰੱਜ ਕੇ, ਕੰਮ ਕਰੋ ਭੱਜ ਕੇ।
- ਖਾਈ ਭਲੀ, ਤੇ ਜਾਈ ਨਾ ਭਲੀ।
- ਖਾਈਂ ਭਾਈਆਂ ਦੇ ਕੇ, ਤੇ ਸੌਵੀਂ ਭਰਾਈਆਂ ਦੇ ਕੇ।
- ਖਾਈਏ ਕਣਕ, ਭਾਵੇਂ ਹੋਵੇ ਜ਼ਹਿਰ।
- ਖਾਈਏ ਮਨ ਭਾਉਂਦਾ ਤੇ ਪਹਿਨੀਏ ਜੱਗ ਭਾਉਂਦਾ।
- ਖਾਈਏ ਰੱਜ ਕੇ, ਕੰਮ ਕਰੀਏ ਭੱਜ ਕੇ।
- ਖਾਏ ਔਂਤਰਿਆਂ ਦਾ ਮਾਲ, ਅਗਲੇ ਨੂੰ ਵੀ ਗਾਲ਼।
- ਖਾਣ ਦਾ ਹੀ ਖਵਾਉਣ।
- ਖਾਣ-ਪੀਣ ਨੂੰ ਗੱਲਾ, ਤੇ ਮਾਰ ਖਾਣ ਨੂੰ 'ਕੱਲਾ।
- ਖਾਣ-ਪੀਣ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਭਲੀ ਰਾਮ ਜਪਣ ਨੂੰ ਡੋਰੀ।
- ਖਾਣ-ਪੀਣ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਭਲੀ, ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਨੂੰ ਬੀਬੀ ਰਲ਼ੀ।ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਖਾਣ-ਪੀਣ ਨੂੰ ਨੌਂ-ਨੌਂ ਮੰਨੀਆਂ, ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਨੂੰ ਬਾਂਹਾਂ ਭੰਨੀਆਂ।
- ਖਾਣ-ਪੀਣ ਨੂੰ ਬਾਹਮਣੀ, ਤੇ ਜੁੱਤੀਆਂ ਖਾਏ ਪੁਰਬਾਣੀ।
- ਖਾਣ-ਪੀਣ ਨੂੰ ਬਾਂਦਰੀ, ਤੇ ਡੰਡੇ ਖਾਣ ਨੂੰ ਰਿੱਛ।
- ਖਾਣ-ਪੀਣ ਨੂੰ ਬਾਂਦਰੀ, ਤੇ ਧੌਣ ਭਨਾਉਣ ਨੂੰ ਕੱਟਾ।
- ਖਾਣ-ਪੀਣ ਨੂੰ ਬਾਂਦਰੀ, ਤੇ ਡੰਡੇ ਖਾਣ ਨੂੰ ਰਿੱਛ।
- ਖਾਣ-ਪੀਣ ਨੂੰ ਭੋਜਕੀ ਤੇ ਦੁੱਖ ਸਹਿਣ ਨੂੰ ਦੋਜਕੀ।
- ਖਾਣਾ ਹਲਵਾਈਆਂ ਦੇ, ਤੇ ਭੌਂਕਣਾ ਕਸਾਈਆਂ ਦੇ।
- ਖਾਣਾ ਖਾਧਾ, ਤੇ ਪੱਤਲ ਪਾਟੀ।
- ਖਾਣਾ ਛਾਣ, ਤੇ ਫੂਸੀਆਂ ਮੈਦੇ ਦੀਆਂ।
- ਖਾਣਾ, ਪੀਣਾ, ਹੱਗਣਾ, ਫਿਰ ਉਸੇ ਧੰਦੇ ਲੱਗਣਾ।
- ਖਾਣਾ-ਪੀਣਾ ਆਪਣਾ, ਸਿਰਫ਼ ਸਲਾਮਾਂਲੇਕਮ।
- ਖਾਣੇ ਛੋਲੇ, ਤੇ ਡਕਾਰ ਬਦਾਮਾਂ ਦੇ।
- ਖਾਂਦਿਆਂ ਤਾਂ ਖੂਹ ਵੀ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
- ਖਾਂਦੇ ਨੂੰ ਖਾਣ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ, ਤੇ ਲੈਂਦੇ ਨੂੰ ਲੈਣ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ।
- ਖਾਧਾ-ਪੀਤਾ ਲਾਹ, ਸੁਥਰਿਆ ਦਮ ਦਾ ਕੀ ਵਸਾਹ।
- ਖਾਧਾ-ਪੀਤਾ ਲਾਹੇ ਦਾ, ਬਾਕੀ ਅਹਿਮਦ ਸ਼ਾਹੇ ਦਾ।
- ਖਾਧੀ ਤਾਂ ਕਣਕ, ਨਹੀਂ ਤਾ ਕੂੜਾ।
- ਖਾਧੇ ਉਪਰ ਖਾਣਾ, ਲਾਹਣਤੀਆਂ ਦਾ ਕੰਮ।
- ਖਾਧੇ ਦਾ ਕੀ ਖਾਣ।
- ਖਾਨਾ ਦੇ ਖਾਨ ਪ੍ਰਾਹੁਣੇ, ਰੋਜ ਹੀ ਜਾਣੇ, ਰੋਜ ਹੀ ਆਉਣੇ।
- ਖਾਲੀ ਸੰਖ, ਵਜਾਵੇ ਮੋਤੀ।
- ਖਾਲੀ ਖੜਕਦਾ, ਤੇ ਭਰਿਆ ਛਲਕਦਾ।ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਖਾਲੀ ਘੜਾ, ਵੱਧ ਟਣਕੇ।
- ਖਾਲੀ ਬਾਣੀਆਂ ਕੀ ਕਰੇ, ਏਧਰਲਾ ਸੌਦਾ ਓਧਰ ਧਰੇ।
- ਖਾਲੀ ਮੂੰਹ ਨਾਲੋਂ, ਹੋਲਾਂ ਹੀ ਚੰਗੀਆਂ।
- ਖਾਵੇ ਚੰਗਾ-ਚੋਸਾ, ਉਹਦਾ ਕੀ ਭਰੋਸਾ।ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਖਾਵੇ ਤਾਂ ਅੰਨਾ, ਉਗਲੱਛੇ ਤਾਂ ਕੋਹੜੀ।
- ਖਾਵੇ ਬੱਕਰੀ ਵਾਂਗ, ਸੁੱਕੇ ਲੱਕੜੀ ਵਾਂਗ।
- ਖਾਵੇ ਮਾਸ, ਹੋਵੇ ਨਾਸ।
- ਖਾਵੇ-ਪੀਵੇ ਹੋਵੇ ਮੋਟਾ, ਅੰਤ ਅਖਾਵੇ ਦਾਦੇ ਦਾ ਪੋਤਾ।
- ਖਿਆਲੀ ਪਲਾਓ ਨਾਲ ਭੁੱਖ ਨਹੀਂ ਮਿੱਟਦੀ।
- ਖੀਸਾ ਖਾਲੀ ਤੇ ਰੱਬ ਵਾਲੀ।
- ਖੀਰ ਕਲੰਦਰਾਂ, ਤੇ ਹੁੱਝਾਂ ਬਾਂਦਰਾਂ।
- ਖੁਸਰਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਮੁੰਡਾ ਜੰਮਿਆ, ਚੁੰਮ-ਚੁੰਮ ਕੇ ਮਾਰਿਆ।
- ਖੁੱਸੇ ਨਾ ਖੁਸਾਵੇ, ਲੰਡੂ ਉੱਘਰ-ਉੱਘਰ ਆਵੇ।
- ਖੁੱਡ ਚੋਂ ਨਿਕਲੇ ਢੱਕ-ਮਕੌੜੇ, ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਰਾਹੀਂ ਦੌੜੇ।
- ਖੁਦਾ ਦੀ ਖੁਦਾਈ ਇੱਕ ਪਾਸੇ, ਤੇ ਰੰਨ ਦਾ ਭਾਈ ਇੱਕ ਪਾਸੇ।
- ਖੁਧਿਆ ਵੰਤ ਨਾ ਜਾਣਹੀ, ਲਾਜ, ਕੁਲਾਜ ਕਬੋਲ।
- ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਬੋਲਣ, ਬੜਾ ਵਿਕਾਰ।
- ਖੂਹ ਖਾਰਾ, ਜਮੀਨ ਦਾ ਉਜਾੜਾ।
- ਖੂਹ ਗਿੜਦਿਆਂ ਦੇ, ਰਾਹ ਵਗਦਿਆਂ ਦੇ ਤੇ ਸਾਕ ਮਿਲਦਿਆਂ ਦੇ।
- ਖੂਹ 'ਚ ਡਿੱਗਾ ਵੈਕੜਕਾ ਕਹਿੰਦੇ ਖੱਸੀ ਹੀ ਕਰ ਦਿਓ।
- ਖੂਹ 'ਚ ਡਿੱਗੀ ਇੱਟ, ਸੁੱਕੀ ਨਹੀਂ ਮੁੜਦੀ।
- ਖੂਹ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਖਲੋ ਜਾਣਗੇ।
- ਖੂਹ ਦੀ ਮਿੱਟੀ, ਖੂਹ ਚ।
- ਖੂਹ ਪਿਆ ਬਾਲ, ਨਾ ਮਿਹਣਾ ਨਾ ਗਾਲ਼।
- ਖੂਹ ਪੁੱਟਦੇ ਨੂੰ ਖਾਤਾ ਤਿਆਰ।
- ਖੂਹ ਵਿੱਚ ਚਾਲੀਆਂ, ਹਿੱਸਾ ਜੁੱਤੀਆਂ ਅੱਧ।
- ਖੂਹ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗੀ ਇੱਟ ਸੁੱਕੀ ਨਹੀਂ ਮੁੜਦੀ।
- ਖੇਡਾਂ ਤੇ ਮਾਵਾਂ ਮੁੱਕਣ 'ਤੇ ਹੀ ਚੇਤੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਨੇ।
- ਖੇਤ ਜੱਟਾਂ ਦਾ ਤੇ ਆਕੜ ਚੂਹੜਿਆਂ ਦੀ।
- ਖੇਤੀ ਉਹਦੀ, ਜੀਹਦੇ ਘਰ ਦੇ ਕਾਮੇ।
- ਖੇਤੀ ਜੱਟ ਦੀ, ਤੇ ਬਾਜ਼ੀ ਨੱਟ ਦੀ।
- ਖੇਤੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਉੱਜੜੇ, ਖਲਵਾੜੇ ਖਾਲੀ ਰਹਿਣ।
- ਖੇਤੀ, ਖਸਮਾਂ ਸੇਤੀ।
- ਖੋਹਣ ਨਾ ਖੁਸੇ, ਤੇ ਦੰਦੀਕੜਾ ਵੱਟੇ।
- ਖੋਜੀ ਉਪਜੇ, ਤੇ ਵਾਦੀ ਬਿਨਸੈ।
- ਖੋਟਾ ਸ਼ਰੀਕ, ਮਿੱਤ ਨਾ ਬਣਦਾ।
- ਖੋਟੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਭਲਾ ਕਮਾਵੇ, ਉਹ ਅਹਿਸਾਨ ਵੀ ਬਿਰਥਾ ਜਾਵੇ।
- ਖੋਟੇ ਵਣਜ ਨੂੰ ਵਣਜਿਆ, ਮਨੁ-ਤਨੁ ਖੋਟਾ ਹੋਇ।
- ਖੋਤੀ ਨੂੰ 12 ਕੋਹ, ਅਤੇ ਘੁਮਿਆਰ ਨੂੰ 18 ਕੋਹ।
- ਖੋਤੇ ਚੜ੍ਹੀ, ਪਰ ਕੁੜਮਾਂ ਦੇ ਮੁਹੱਲੇ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਗਈ।
- ਖੋਤੇ ਚੜ੍ਹੀ, ਲੱਤਾਂ ਲਮਕਦੀਆਂ।
- ਖੋਤੇ ਦੀ ਸਵਾਰੀ, ਤੇ ਖਲ੍ਹੀਆਂ ਦਾ ਮੁਕਟ।
- ਖੋਤੇ ਦੀ ਮੌਜ, ਟੀਟਣੇ।
- ਖੋਤੇ ਦੇ ਪੜਛੰਡਿਓ, ਤੇ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਡੰਡਿਓਂ, ਬਚ ਕੇ ਰਹੀਏ।ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਖੋਤੇ ਨੂੰ ਘਿਓ ਦਿਓ, ਕਹਿੰਦਾ ਮੇਰੇ ਕੰਨ ਕਿਉਂ ਪੁੱਟਦੇ ਆਂ ?
‘ਗ’ ਅੱਖਰ ਵਾਲੇ ਅਖਾਣ
- ਗਊ ਜੇ ਮਾਣਕ ਨਿਗਲਿਆ, ਪੇਟ ਪਾੜ ਨਾ ਮਾਰੇ।
- ਗਏ ਸਰਾਧ, ਆਏ ਨਰਾਤੇ, ਬਾਹਮਣ ਬਹਿ ਗਏ ਚੁੱਪ ਚੁਪਾਤੇ।
- ਗਏ ਵਿਚਾਰੇ ਰੋਜ਼ੜੇ, ਰਹਿ ਗਏ ਨੌਂ ਤੇ ਵੀਹ।
- ਗਹਿਣੇ ਦਾ ਸ਼ਾਹ ਕਾਹਦਾ, ਵੱਟੇ ਦੀ ਕੁੜਮਾਈ ਕਾਹਦੀ।
- ਗੰਗਾ ਗਈਆਂ ਹੱਡੀਆਂ, ਮੁੜ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀਆਂ।
- ਗੰਗਾ ਗਏ, ਗੰਗਾ ਰਾਮ, ਜਮਨਾ ਗਏ, ਜਮਨਾ ਦਾਸ।
- ਗੰਗਾ ਮੇਰਾ ਸ਼ਾਹ ਕੁੜੇ, ਮੈਂ ਨਿਤ ਕਰਾਂ ਕੜਾਹ ਕੁੜੇ, ਜਦ ਗੰਗੇ ਕੱਢੀ ਵਹੀ ਮੈਂ ਉੱਧਲ਼-ਪੁੱਦਲ਼ ਗਈ। ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਗੰਜਾ, ਕਾਣਾ, ਕਰਕਰਾ, ਛਾਤੀ ਵਾਲ ਨਾ ਹੋ, ਨੀਵੀ ਥਾਂ ਬਹਾਲ ਕੇ ਗਿਣੀਏ ਪੂਰਾ ਸੌ।
- ਗੰਜੀ ਗਈ ਪੇਕੇ, ਲੈ ਆਈ ਜੂੰਆਂ।
- ਗੰਜੇ ਨੂੰ ਰੱਬ ਨਹੁੰ ਨਾ ਦੇਵੇ।
- ਗੱਡਾ ਰਲ਼ੇ ਨਾ ਗੱਡਿਆਂ ਨਾਲ, ਨੂੰਹ ਸੱਸ ਦੀ ਇੱਕੋ ਚਾਲ।
- ਗੱਡੀ ਚੱਲੇ ਰਾਹਾਂ 'ਤੇ ...ਤੇ ਬੰਦਾ ਚੱਲੇ ਸਾਹਾਂ ਤੇ।ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਗੱਡੇ ਗਾਹ, ਤੇ ਗੱਡੀਰੇ ਰਾਹ।
- ਗੱਡੇ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਪੈਰ ਭਾਰੇ।
- ਗੰਢ ਦਾ ਪੂਰਾ ਅਕਲ ਦਾ ਊਰਾ।
- ਗੰਢ ਪ੍ਰੀਤੀ, ਮਿੱਠੇ ਬੋਲ।
- ਗਤ ਕਰਾੜੇ ਦੇ, ਹੇਠ ਜੱਟੀ ਆਵੇ ਜਾਵੇ।
- ਗੰਦੀ ਉਂਗਲੀ ਵੱਢਣੀ ਚੰਗੀ।
- ਗੰਦੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਡੱਡੂ ਦੇ ਸਕਦਾ।
- ਗੱਦੋਂ ਖੜੀ, ਗੁਆਰੇ ਦੀ ਰਾਖੀ।
- ਗੱਦੋਂ ਛੋੜ ਤਬੇਲੇ ਬੱਧੀ, ਘਾਹ ਪਈ ਢੋਹਵੇ ਘੋੜੀ।
- ਗੱਦੋਂ ਤੋਂ ਬੋਹਲ ਲੁਟਾਇਆ।
- ਗੱਦੋਂ ਦੀ ਅੱਖ ਤੇ ਪਾਉਲਾ।
- ਗਧਿਆਂ ਦੇ ਗਲ਼ ਹੀਰੇ।
- ਗਧਿਆਂ ਨੂੰ ਗੁਲਕੰਦ।
- ਗਧੇ ਘੋੜੇ ਦਾ ਇੱਕੋ ਮੁੱਲ।
- ਗਧੇ ਦਾ ਪੈਖਣ ਲਦੀਣ ਵੇਲੇ ਹੀ ਲਾਈਏ।
- ਗਧੇ ਦੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਸਿੰਗ।
- ਗਧੇ ਨੂੰ ਸੋਟਾ, ਇਰਾਕੀ ਨੂੰ ਜੋਟਾ।
- ਗਧੇ ਨੂੰ ਖਵਾਇਆ ਨਾ ਪਾਪ ਨਾ ਪੁੰਨ।
- ਗੰਨਾ ਤੇ ਗੰਗਾਲ ਹੈ ਪਰ ਛਿੱਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਨਾਲ ਹੈ।
- ਗੰਨਿਆਂ ਵਾਲੇ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ, ਤੇ ਛਿੱਲੜਾਂ ਵਾਲੇ ਫਸ ਜਾਂਦੇ ਆ।
- ਗੱਪ ਗਰੀਬ ਦਾ ਪੜਦਾ।
- ਗਰਜ ਅੰਨ੍ਹੀ, ਹਿਰਸ ਕਾਣੀ। ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਗਰੀਬ ਦਾ ਖਰਾ ਰੁਪਈਆ ਵੀ 12 ਆਨੇ ਦਾ।
- ਗਰੀਬ ਦਾ ਰਾਖਾ ਰੱਬ।
- ਗਰੀਬ ਦੀ ਆਹ, ਤੇ ਲੋਹਾ ਭਸਮ ਹੋ ਜਾ।
- ਗਰੀਬ ਦੀ ਜਵਾਨੀ, ਤੇ ਪੋਹ ਦੀ ਚਾਨਣੀ ਐਵੇਂ ਹੀ ਜਾਣ।
- ਗਰੀਬ ਨੂੰ ਰੱਬ ਦੀ ਮਾਰ।
- ਗਰੀਬਾਂ ਦਾ ਰੱਬ ਮਰ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਗਿਆ।
- ਗਰੀਬਾਂ ਨੂੰ, ਕੁੱਕੜ ਹੀ ਕੜ੍ਹੀ।
- ਗਰੀਬਾਂ ਨੂੰ, ਖੰਡ ਦਾ ਕੜਾਹ ਹੀ ਚੰਗਾ, ਨਾ ਲੰਘੂ ਤਾਂ ਘਿਓ ਦੇ ਘੁੱਟ ਨਾਲ ਲੰਘਾ ਲਵਾਂਗੇ।
- ਗਰੀਬਾਂ ਰੱਖੇ ਰੋਜੜੇ, ਦਿਨ ਵੱਡੇ ਹੋਏ।
- ਗਰੀਬੀ, ਬੜੀ ਬੀਬੀ।
- ਗੱਲ ਹੋਈ ਪੁਰਾਣੀ, ਤੇ ਬੀਬੀ ਹੋਈ ਸਿਆਣੀ।
- ਗੱਲ ਕਹਿੰਦੀ ਤੂੰ ਮੂੰਹੋਂ ਕੱਢ, ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿੰਡੋਂ ਕੱਢਵਾਉਨੀਂ ਆਂ।
- ਗੱਲ ਕਰਾਂ ਵੱਲ ਨਾਲ, ਨੱਕ ਵੱਢਾਂ ਗਲ ਨਾਲ।
- ਗਲ਼ ਗਲ਼ਾਵਾਂ ਤੇ ਪਈਆਂ ਬੁਲਾਵਾਂ।
- ਗੱਲ ਜ਼ੁਬਾਨੋਂ, ਤੇ ਤਲਵਾਰ ਮਿਆਨੋਂ, ਕੱਢਣ ਲੱਗੇ 100 ਵਾਰ ਸੋਚੀਏ।
- ਗਲ਼ ਪਿਆ ਢੋਲ ਵਜਾਉਣਾ ਹੀ ਪੈਂਦਾ।
- ਗੱਲ ਲਾਵਾਂ ਗਿੱਟੇ, ਕੋਈ ਰੋਵੇ ਕੋਈ ਪਿੱਟੇ।
- ਗਲਤੀ ਦਾ ਮੰਨਣਾ, ਚੰਨਣਾਂ ਵੇ ਚੰਨਣਾ।
- ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਖੱਟਿਆ ਖਾਵੇ ਬੰਤੂ, ਕੰਮ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾ ਲਾਵੇ ਬੰਤੂ। ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਗਲਾਦੜੀ, ਤੇ ਬੁੱਸੀ ਦਾ ਸੁਆਦੜੀ। ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਗਾਲੜੀ, ਤੇ ਚਾਮਲ ਪਾਏ ਚਮਾਲੜੀ। ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਗੱਲਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ, ਚਲਾਕੋ ਬਾਹਮਣੀ।
- ਗੱਲਾਂ ਦੇ ਗਲਾਦੜ ਤੇ ਟਕਿਆਂ ਦੇ ਮਣ।
- ਗੱਲਾਂ ਦੇ ਗਲੈਣ ਤੇ ਪੁੰਝੇ ਨਾ ਪੈਣ। ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਗੱਲਾਂ ਦੇ ਗਲੋਟ ਤੇ ਬਾਬੇ ਦੀ ਓਟ। ਜਸਬੀਰ ਵਾਟਾਂਵਾਲੀਆ
- ਗੱਲੀਂ ਜੋਗੁ ਨ ਹੋਈ।
- ਗੱਲੀਂ-ਬਾਤੀ ਮੈਂ ਵੱਡੀ, ਕਰਤੂਤੀਂ ਵੱਡੀ, ਜਿਠਾਣੀ।
- ਗੱਲੋਂ ਹਿਚਕਿਚਾਵੇ, ਪਰ ਲੜਨੋਂ ਨਾ ਸ਼ਰਮਾਵੇ।
- ਗੱਲੋਂ ਗਲੈਣ, ਤੇ ਅੱਗੋਂ ਅਗੈਣ।
- ਗੱਲੋ-ਗੱਲੀ ਵਾਟ ਨਬੇੜਾਂ।
- ਗੜਿਆਂ ਨੇ ਖੇਤ ਮਾਰ ਕੇ, ਆਪ ਕਿਹੜੀ ਮਾਂ ਕੋਲ ਜਾਣਾ?
- ਗਾਂ ਚੋਈ ਕੁੱਜੜੇ, ਨਾ ਵੱਸੇ ਨਾ ਉਜੜੇ।
- ਗਾਉਣਾ ਜੋਟੀ ਦਾ, ਤੇ ਚੋਣਾ ਝੋਟੀ ਦਾ।
- ਗਾਈਂ, ਵੱਛਿਆਂ ਤਾਈਂ।
- ਗਿਆ ਊਠ, ਇੱਜੜ ਰਲ਼ੇ।
- ਗਿਆਨੀ ਸੋਹੇ ਗਿਆਨ ਕਰ, ਮੂਰਖ ਸੋਹਿ ਚੁੱਪ ਕਰ।
- ਗਿੱਝੀ-ਗਿੱਝੀ ਲੂੰਬੜੀ, ਤੇ ਪੱਦਾਂ ਦਾ ਸਵਾਦ।
- ਗਿਣਵੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ, ਤੇ ਮਿਣਵਾਂ ਸ਼ੋਰਵਾ।
- ਗਿੱਦੜ ਦਾਖ ਨਾ ਅੱਪੜੇ, ਆਖੇ ਥੂਹ ਕੌੜੀ।
- ਗੁਜ਼ਰ ਗੋਰਸ ਵੇਚਕੇ, ਖਲ਼, ਸੂੜੀ ਖੱਟੇ।
- ਗੁੱਜਰ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਨਾ ਹੋਈਏ, ਤੇ ਕਰਾੜ ਦੇ ਛੋਟੇ।
- ਗੁਜਰਾਤ ਮਸ਼ਕਰੀ ਤੇ ਦੌਲਾ ਸ਼ਾਹ ਫਕੀਰ।
- ਗੁਜ਼ਾਰੇ ਵਾਲੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦਾ, ਗੁਹਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ।
- ਗੁੰਡੀ ਰੰਨ, ਕਪੱਤਾ ਗੁਆਂਡ ਨਾ ਮਰੇ ਨਾ ਮਗਰੋਂ ਲੱਥੇ।
- ਗੁਪਤ ਖੇਡ, ਨਾਥਾਂ ਦੇ ਚੇਲੇ।
- ਗੁਰ-ਗੁਰ ਵਿੱਦਿਆ, ਸਿਰ-ਸਿਰ ਮੱਤ।
- ਗੁਰੂ ਜਿੰਨਾ ਕਾ ਅੰਧਲਾ, ਚੇਲੇ ਨਾਹੀ ਠਾਓ।
- ਗੁਰੂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਟਪਣੇ, ਚੇਲੇ ਜਾਣ ਛੜੱਪ।
- ਗੁਰੂ ਬਿਨਾਂ ਗਤ ਨਹੀਂ, ਤੇ ਸ਼ਾਹ ਬਿਨਾ ਪੱਤ ਨਹੀਂ।
- ਗੁਲਾਬਾਂ ਨਾਲ ਕੰਡੇ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਆ।
- ਗੁਲਾਮਾਂ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਕੱਖਾਂ ਦੇ ਭਾਅ।
- ਗੁੱਲੀ, ਕੁੱਲੀ, ਜੁੱਲੀ, ਸਾਰੀ ਖ਼ਲਕਤ ਭੁੱਲੀ।
- ਗੁੜ ਹੋਊ ਤਾਂ ਮੱਖੀਆਂ ਆਉਣਗੀਆਂ।
- ਗੁੜ ਗਿੱਝੀ ਰੰਨ ਵਿਗੋਏ, ਛੱਲੀ, ਪੂਣੀ, ਹੱਟੀ ਢੋਏ।
- ਗੁੜ ਭਾਵੇਂ ਆਪਣਾ ਹੀ ਹੋਵੇ, ਪਰ ਖਾਈਏ ਸ਼ਰੀਕੇ ਤਾਂ ਚੋਰੀ।
- ਗੁੜੀਂ ਮੂੰਹ ਮਿੱਠੇ, ਤੇ ਨਿੰਮੀਂ ਕੌੜੇ।
- ਗੂੰਹ ਖਾਧਾ ਲੱਸੀ ਪੀਤੀ, ਤੇ ਵਾੜ ਰਹੀ ਅਣ-ਕੀਤੀ।
- ਗੂੰਹ ਖਾਧਿਆਂ ਕਾਲ਼ ਹੀ ਨਿਕਲਦਾ।
- ਗੂੰਹ ਨਹੀਂ, ਨਾਨੀ ਦਾ ਹੱਗਿਆ।
- ਗੂੰਗੀ ਪੇਕੇ ਗਈ, ਨਾ ਗਈ, ਇੱਕੋ ਗੱਲ।
- ਗੂੰਗੇ ਊਠ ਦਾ ਕੀ ਭਰੋਸਾ, ਕਦੋਂ ਚੱਕ ਮਾਰ ਲਵੇ।
- ਗੂੰਗੇ ਹੱਥ ਸੁਨੇਹਾ, ਘੱਲ ਭਾਵੇਂ ਨਾ ਘੱਲ।
- ਗੂੰਗੇ ਦੀਆਂ ਰਮਜ਼ਾਂ ਜਾਂ ਗੂੰਗਾ ਜਾਣੇ ਜਾਂ ਗੂੰਗੇ ਦੀ ਮਾਂ।
- ਗੋਸ਼ਤ ਸੜਿਆ ਵੀ ਦਾਲ ਨਾਲ ਚੰਗਾ।
- ਗੋਡਾ ਚਾਇਆ, ਤੇ ਸਿੱਖ ਮਿਟਾਇਆ।
- ਗੋਦੀ ਬਾਲ, ਢੰਡੋਰਾ ਜਗ।
- ਗੋਰਾ ਸਲਾਹੀਏ, ਕਿ ਬੱਗਾ, ਅਖੇ ਹਰਦੂ ਲਾਹਣਤ।
- ਗੋਰੀ ਦਾ ਮਾਸ, ਚੂੰਡੀਆਂ ਜੋਗਾ।
- ਗੋਲਾ ਥੀਣਾ, ਤੇ ਅੱਧਾ ਜੀਣਾ।
- ਗੋਲ਼ੀ ਅੰਦਰ, ਤੇ ਦਮ ਬਾਹਰ।
- ਗੋਲੀ ਕੀਹਦੀ? ਤੇ ਗਹਿਣੇ ਕੀਹਦੇ?
- ਗੋਲ਼ੀ ਨਾਲੋਂ, ਬੋਲੀ ਬੁਰੀ।
- ਗੋਲੇ ਬਣ-ਬਣ ਕਮਾਈਏ, ਤੇ ਵਿਹਲੇ ਹੋ-ਹੋ ਖਾਈਏ।
- ਗੌਂ ਕੱਢ ਘੁਮਿਆਰੀਏ, ਤੇ ਥੱਥੂਆ ਮੂਧਾ ਮਾਰੀਏ।
- ਗੌਂ ਨਿਕਲਿਆ, ਅੱਖਾਂ ਬਦਲੀਆਂ।
- ਗੌਂ ਭੁਨਾਵੇ ਜੌਂ।
‘ਘ’ ਅੱਖਰ ਵਾਲੇ ਅਖਾਣ
- ਘੱਗਰੀ ਦਾ ਸਾਕ ਅੱਗੇ, ਤੇ ਪੱਗੜੀ ਦਾ ਸਾਕ ਪਿੱਛੇ।
- ਘੰਟ ਬਣਾਇਆ ਚੂਹਿਆਂ, ਗਲ਼ ਪਾਵੇ ਕਿਹੜਾ?
- ਘਨਿਆਰ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਘਾਹ ਹੋਵੇ, ਜਿਸ ਵੱਲ ਪਿੰਡ ਹੋਵੇ ਉਸ ਵੱਲ ਰਾਹ ਹੋਵੇ।
- ਘਰ ’ਚੋਂ ਸੜਿਆ ਵਣ ਗਿਆ, ਤੇ ਵਣਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੋਂ ਅੱਗ।
- ਘਰ ਆਇਆ ਅੰਮਾਂ ਜਾਇਆ, ਬਾਹਰ ਫਿਰੇ ਸੋ ਲੋਕ ਪਰਾਇਆ।
- ਘਰ ਆਏ ਪ੍ਰਾਹੁਣੇ, ਤੇ ਬੀਬੀ ਗਈ ਗੜੌਂਦੇ ਖਾਣ।
- ਘਰ ਆਪਣਾ ਰੱਖੀਏ, ਤੇ ਚੋਰ ਨਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੱਸੀਏ।
- ਘਰ ਸਹੇ ਸੋ ਦਾਨ, ਸਰੀਰ ਸਹੇ, ਸੋ ਇਸ਼ਨਾਨ।
- ਘਰ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ, ਭਾਵੇਂ ਪੂਰਬ ਭਾਵੇਂ ਪੱਛਮ।
- ਘਰ ਸਾਹ, ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਵੀ ਸ਼ਾਹ।
- ਘਰ ਹੋਵੇ ਵੱਸਣ ਨੂੰ, ਤੇ ਮਰਦ ਹੋਵੇ ਹੱਸਣ ਨੂੰ।
- ਘਰ ਕਲਾ ਕਲੰਦਰ ਵੱਸੇ, ਤੇ ਘੜਿਓਂ ਪਾਣੀ ਨੱਸੇ।
- ਘਰ ਕੁਝ ਖਾਣ ਨੂੰ ਨਹੀਂ, ਤੇ ਮਾਂ ਪਰੀਹਣੀ।
- ਘਰ ਕੋਠਾ ਤੇ ਮਾਲ ਊਠਾ, ਪੁੱਤਰ ਜੇਠਾ, ਤੇ ਫ਼ਲ ਪੇਠਾ।
- ਘਰ ਖੱਫ਼ਣ ਨਹੀਂ, ਤੇ ਰੀਝਾਂ ਮਰਨ ਦੀਆਂ।
- ਘਰ ਖੀਰ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਵੀ ਖੀਰਾਂ।
- ਘਰ ਚੂਹੇ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੇ, ਤੇ ਬਾਹਰ ਖੜਪੈਂਚ।
- ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਤੇ ਟੁੱਟ ਮੋਈ ਰੰਨ।
- ਘਰ ਦਾ ਜਾਣ ਤੇ ਜੱਗ ਦੀ ਸੋਭਾ।
- ਘਰ ਦਾ ਜਾਣ, ਜੱਗ ਦੀ ਮਸ਼ਕਰੀ।
- ਘਰ ਦਾ ਜੋਗੀ ਜੋਗੜਾ, ਬਾਹਰ ਦਾ ਜੋਗੀ ਸਿੱਧ।
- ਘਰ ਦਾ ਦੀਵਾ ਬਾਲ ਕੇ ਹੀ ਮਸੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਚਾਨਣ ਹੁੰਦਾ ਏ।
- ਘਰ ਦਾ ਨਹੀਂ ਖਾਣਕਾ, ਤੇ ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਨਾਂ ਮਾਣਕਾ।
- ਘਰ ਦਾ ਭੇਤੀ ਲੰਕਾ ਢਾਹੇ।
- ਘਰ ਦੀ ਅੱਧੀ ਬਾਹਰ ਦੀ ਸਾਰੀ।
- ਘਰ ਦੀ ਖੰਡ ਕਿਰਕਰੀ, ਤੇ ਬਾਹਰ ਦਾ ਗੁੜ ਮਿੱਠਾ।
- ਘਰ ਦੀ ਮੁਰਗੀ ਦਾਲ ਬਰਾਬਰ।
- ਘਰ ਦੁੱਧ ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਦਹੀਂ, ਜੇ ਘਰ ਨਹੀਂ , ਤਾਂ ਬਾਹਰ ਵੀ ਨਹੀਂ।
- ਘਰ ਦੇ ਪੀਰਾਂ ਨੂੰ ਤੇਲ ਦੇ ਮਰੂੰਡੇ।
- ਘਰ ਦੇ ਮਾਹਣੂ ਭੁੱਖੇ ਮਰਦੇ, ਬਾਹਰ ਸਦਕੇ ਵੰਡੀਏ।
- ਘਰ ਫਕੀਰੀ, ਤੇ ਦੁੱਖ ਅਮੀਰੀ।
- ਘਰ ਫੂਕ ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੇਖਣਾ।
- ਘਰ ਬੁੜੀਆਂ ਦੇ , ਨਾਂ ਮਰਦਾਂ ਦੇ।
- ਘਰ ਮੱਢਲ਼ ਦੀ ਰੋਟੀ, ਤੇ ਬਾਹਰ ਲੰਮੀ ਧੋਤੀ।
- ਘਰ ਵੱਲ ਢੂਆ, ਤੇ ਉਜਾੜ ਵੱਲ ਬੂਹਾ।
- ਘਰ ਵਾਜਾ, ਤੇ ਬਾਹਰ ਰਾਜਾ।
- ਘਰ ਵਾਲਿਓ ਨਿਕਲੋ, ਬਾਹਰ ਵਾਲੇ ਆਏ।
- ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਸਲਾਹ ਨਹੀਂ, ਤੇ ਪਰਾਹੁਣੇ ਕਹਿੰਦੇ ਦੋ-ਦੋ ਬਹਿ ਜਾਓ।
- ਘਰ ਵਿੱਚ ਸਿਆਣਾ ਤੇ ਬਾਹਰ ਇਆਣਾ।
- ਘਰ ਵੀਹ, ਤੇ ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਤੀਹ।
- ਘਰਦਾ ਢੋਲ, ਘਰ ਦੀ ਦਾਦੀ, ਵਜਾ ਦਾਦੀ ਵਜਾ।
- ਘਰ-ਬਾਹਰ ਤੇਰਾ, ਪਰ ਕੋਠੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾ ਲਾਈਂ।
- ਘਰੇ ਆਟਾ ਨਹੀਂ, ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਦਾ ਘਾਟਾ ਨਹੀਂ।
- ਘਰੇ ਨਬੇੜਾ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੇਰਾ।
- ਘਰੇ ਲੜਾਕੀ, ਬਾਹਰ ਸੰਗਾਊ, ਮੇਲੋ ਮੇਰਾ ਨਾਂ।
- ਘਰੋਂ ਖਾ ਕੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਮੱਤ ਦਿੰਦਾ।
- ਘਰੋਂ ਜਾਈਏ ਖਾ ਕੇ, ਤਾਂ ਅੱਗੋਂ ਮਿਲਣ ਪਕਾ ਕੇ।
- ਘਰੋਂ ਭੁੱਖੇ ਨੰਗੇ ਤੇ ਮੀਆਂ ਮੁਹੱਲੇਦਾਰ।
- ਘਰੋਂ-ਘਰ ਗਵਾਓ, ਤੇ ਬਾਹਰੋਂ ਭੜੂਆ ਅਖਵਾਓ।
- ਘੜਿਆ-ਘੜਾਇਆ, ਆਖ ਸੁਣਾਇਆ।
- ਘੜੀ ਦਾ ਖੁੰਝਿਆ ਕੋਹਾਂ ’ਤੇ ਜਾ ਪੈਂਦਾ।
- ਘੜੇ ਵੱਟੇ ਦਾ ਨਿਆ ਕੌਣ ਕਰਵਾਵੇ ?
- ਘਾਹ ਫੁੱਲੇ ਤੇ ਮੀਂਹ ਭੁੱਲੇ।
- ਘਿਉ ਡੁੱਲਿਆ ਥਾਲੀ, ਨਾ ਮੇਹਣਾ ਨਾ ਗਾਲੀ।
- ਘਿਉ ਵਿੱਚ ਰੰਬਾ, ਬੜਾ ਅਚੰਭਾ।
- ਘਿਓ ਬਣਾਵੇ ਸੇਵੀਆਂ, ਵੱਡੀ ਭਾਬੀ ਦਾ ਨਾਂ।
- ਘਿਓ ਮੱਲਾਂ ਨੂੰ, ਤੇ ਸ਼ਰਾਬ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ।
- ਘੁੱਗੀ ਕੀ ਜਾਣੇ, ਸਤਿਗੁਰ ਦੀਆਂ ਬਾਤਾਂ।
- ਘੁੱਗੀ ਯਾਰਨੀ, ਤੇ ਕਾਂ ਬਦਨਾਮ।
- ਘੁੰਡ ਵੇਖ ਕੇ ਹੁੱਬਿਆ, ਮੂੰਹ ਵੇਖ ਕੇ ਡੁੱਬਿਆ।
- ਘੁਮਿਆਰੀ ਆਪਣਾ ਭਾਂਡਾ ਹੀ ਸਲਾਹੁੰਦੀ ਹੈ।
- ਘੋਗਾ ਪੰਸਾਰੀ, ਤੇ ਚੋਗਾ ਹਲਵਾਈ, ਇਹਨਾਂ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਵੱਸ ਨਾ ਪਾਈਂ।
- ਘੋੜਾ ਘਾਹ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਲਾਊ ਤਾਂ ਖਾਊ ਕੀ?
- ਘੋੜਾ ਫਿਰੇ ਗਰਾਂ-ਗਰਾਂ, ਜੀਹਦਾ ਘੋੜਾ ਉਹਦਾ ਨਾਂ।
- ਘੋੜਿਆਂ ਦੇ ਦਲੱਤੇ, ਵੀ ਘੋੜੇ ਹੀ ਸਹਿ ਸਕਦੇ ਨੇ।
- ਘੋੜੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਵਦੀ ਸ਼ਰਮ ਹੀ ਨੂੰ ਦੌੜਦੇ ਨੇ।
- ਘੋੜੇ ਠਾਨੀਂ, ਮਰਦ ਮੁਕਾਮੀ, ਦੂਣਾ ਮੁੱਲ ਪਵਾਉਂਦੇ, ਫੇਰ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਘੱਟਦੀ, ਜਦ ਵਿਕਣ ਬਜ਼ਾਰੀਂ ਜਾਂਦੇ।
- ਘੋੜੇ ਦੀ ਪਛਾੜੀ ਤੇ ਬਲਦ ਦੀ ਅਗਾੜੀ ਕਦੇ ਨਾ ਲੰਘੀਏ।
Post a Comment